عسل و بیماریهای گوارشی
عناصر گوناگون شیمیایی موجود در عسل به نوعی است که قادر است تأثیرات نیکوئی بر برخی از بیماریهای دستگاه گوارش بگذارد . برای مثال:
*به دلیل داشتن آنزیمهای گوارشی، به هضم غذا کمک میکند. این آنزیمها عبارتند از:آمیلاز، ساکاراز، لیپاز و ...
* عسل از شدت ترش کردن معده میکاهد (افزایش ترشحات اسیدی معده را تعدیل میکند.)برای زخممعده و التهاب معده مفید است . کاهش ترشحات اسیدی معده را تعدیل میکند و در حقیقت میتوان گفت عسل نقش مؤثری در تنظیم اسیدهای معده دارد.
حسن تأثیر فعال عسل در درمان عفونتهای رودهای به ویژه نزد اطفال، کاملاً روشن و اثبات شده میباشد. از رسول اکرم(ص) نیز نقل گردیده که در موارد بسیاری خوردن عسل را برای درمان اسهال سفارش فرمودهاند.
* عسل به دلیل داشتن اسید فورمیک مانع از تخمیر میگردد؛ زیرا این ماده روی میکروبهای امعاء مؤثر میباشد.
* عسل مانع به وجود آمدن یبوست است،به ویژه یبوستی که بعد از اعمال جراحی عارض میشود؛ زیرا دارای اسانسهای فراری است که باعث افزایش فعالیترودهها میگردد. همین طور عسل دارای ماده گلوکوسید استراءستیل است که در امعاء تبدیل به اوکسی متیل انتراکینون شده و مانع از ایجاد یبوست میگردد.
* در اکثر بیماریهای کبدی و کیسه صفرا، اگر عسل را جزء رژیم غذای بیمار قرار دهند،مفید و مؤثر خواهد بود؛ زیرا عسل برای بافتهای کبد یک ماده مغذی است و ذخیره مواد قندی در کبد را افزایش می دهد.
منبع : http://www.drdarman.ir
- ۹۹/۱۲/۱۲